20 februari 2006

Living at the Chateau


Hier even snel een update vanuit Parijs! Jullie zijn natuurlijk reuzebenieuwd hoe het is in La France en hoe ik de eerste paar uur ben doorgekomen. Gelukkig, er is draadloos internet op de kamer, dus ik kan met mijn laptop moeiteloos mijn log bijwerken. Vandaag tussen de bedrijven door met mijn mobiele telefoon even een paar leuke plaatjes geschoten. Zie boven de voorkant van onze cursuslocatie. Afzien!!!!

Gister zijn P. en ik langs idyllische slingerweggetjes en in de stromende regen aangekomen in dit kleine gehucht 50 km ten noorden van Parijs. Dankzij het navigatiesysteem en de nauwkeurige voorbereiding van P. kwamen we zonder enig oponthoud al na 5 uur aan op de plaats van bestemming. We hielden onze adem in toen de ouderwetse, gietijzeren hekken van de oprijlaan zich openden en voor ons het kasteel opdoemde waar de cursus werd gegeven.
Sp(r)ookjesachtig! Ook de bossen eromheen. Dat we geen geboren mensensmokkelaars zijn kwam ons duur te staan, want P. werd linea recta weggestuurd. Hij stond niet op de deelnemerslijst en had ook geen badge. Dat was een enorme domper, voor ons beiden. Hij heeft nog even uitgerust in mijn kamer en heeft toen een hotelletje gezocht in de buurt. ’s Avonds is hij Parijs in geweest. Ik vond het verschrikkeljk.

Tijd om stil te staan bij deze tegenvaller was er echter niet, want ik werd enige tijd later verwacht bij het welkomstdiner. Een uitgebreid dinerbuffet wachtte ons op en een welkomstborrel om kennis te maken met de collega’s die aan de verschillende cursussen meededen. Ik bevond me in een zeer gemêleerd gezelschap. Zo is daar de Finse uitvoering van Brigitte Bardot met lang, geblondeerd haar, zwart, strak jurkje en naaldhakken die menig docent en leerling het hoofd op hol brengt (hoezo onpraktisch?), en James (geen nickname, zo heet hij echt) uit de UK, die bleek en met ongekamde haren aan de dinertafel aanschoof en direct naar de wijn greep. Jongemannen in spijkerbroek die een architectuuropleiding kwamen doen en de consultants die zich in driedelig pak hadden gehesen hoewel de dress code business casual was... Ik sprak die avond Engels, Frans en Duits door elkaar heen en niet alleen door de overheerlijke wijn die werd geserveerd. De hoofd facilitator (docent) van onze cursus is een jonge vrouw uit Ghana. De andere facilitators komen uit de VS, Zweden, UK en India. In mijn team zitten mensen uit Tunesië, Duitsland, Engeland en Oostenrijk. De Oostenrijker zit op hetzelfde project als mijn collega in Roemenië. Het schijnt er een geweldige puinhoop te zijn! Hij was allesbehalve enthousiast. Waarschijnlijk ook omdat zijn koffer was kwijt geraakt op vliegveld Charles de Gaulle.

We hebben deze eerste dag veel theorie en praktijk geleerd. Het programma is overvol. Intensief, maar interessant en gezellig. Ik heb vandaag de eerste presentatie moeten houden. Ik had moeite met mijn Engels. Business Engels is toch iets heel anders dan gewoon huis-tuin-en-keuken Engels. Voordat we vanavond aan tafel gingen, kregen we een uitgebreide wijnproefcursus van een echte sommelier. Ook leerden we hoe we champagne moesten sabloneren (met een zwaard de kurk van de champagne slaan). Gister hadden we een dinerbuffet, vanavond werd er uit geserveerd. Ik vind het echt fantastisch om in zo'n internationaal gezelschap te zijn. Interessant ook de taal- en cultuurverschillen. Iedereen is respectvol naar elkaar toe. Een collega uit Nederland verpestte de ongedwongen, losse sfeer enigszins door tijdens het hoofdgerecht aan een Marokkaanse collega te vragen of hij dat 'gedoe over die Deense spotprents' ook zo belachelijk vond. Er viel een pijnlijke stilte. De Marokkaanse collega antwoordde wijselijk dat hij er liever niet op in ging...

Aan tafel zat ik naast een Ier uit Belfast en tegenover een meisje uit Schotland. Ik moest direct denken aan vriendin I. die helemaal thuis is in de verschillende accenten. Ik kon de Ier prima verstaan, maar het Schotse meisje in de verste verte niet, hoewel ik het prachtig vond klinken. Helaas ben ik voor de rest alleen maar grieperiger geworden en nu zelfs helemaal mijn stem kwijt. Voor mij dus geen bar vanavond, want ik ben niet te verstaan. Heb een Franse krant meegenomen naar mijn kamer en ga nog even televisie kijken en dan naar bed. Morgenochtend om 7.00 uur begint het programma weer! Tot dusver geweldig!

Geen opmerkingen: