Voor het goede doel

Steeds vaker hoor je dat geld dat bestemd is voor een goed doel, voor een groot deel verdwijnt in de zakken van dubieuze initiatiefnemers. Nederland telt op dit moment meer dan 30.000 goede doelen die actief aan fondsenwerving doen. Jij en ik worden regelmatig gevraagd om een bijdrage. Ik heb er geen enkele moeite mee om een bijdrage te doen, maar ik wil wel zeker weten dat mijn euro terecht komt bij die mensen die het het hardste nodig hebben. En daar valt nu juist geen zinnig woord over te zeggen. De organisaties achter dit soort goede doelen zijn vaak verre van transparant. Ik weet nog dat we op de lagere school elke week een kwartje in een grote, glazen pot op het buro van de meester deden voor Foster Parents, en dat we correspondeerden met een Foster Parent-kind dat wij naar school hielpen. Op deze manier konden we kansarme kinderen een kans geven en leerden we tegelijkertijd meer over het leven in de Derde Wereld. Vele jaren later raakte Foster Parents helaas in opspraak en kreeg al het goede werk dat deze stichting heeft verricht een negatief imago. Onder andere hierdoor worden nu steeds vaker vraagtekens gezet bij de besteding van het ingezamelde geld. De duizenden euro’s die zijn ingezameld voor de tsunami- slachtoffers vormen hierop geen uitzondering. Begin 2004 is de Donateursvereniging Nederland opgericht die moet controleren welke overheadkosten de goede doelen maken en welke onkosten zij declareren.

Een vriend van mij maakte zich ook druk om al die daadwerkelijk kansarme mensen die de dupe dreigden te worden van al die mensen die het eigenlijk helemaal niet zo goed meenden en besloot zelf de handen uit de mouwen te steken. Enkele jaren geleden was hij op vakantie in Uganda en schrok van het grote aantal aidswezen in dit Afrikaanse land. Toen hij terugkwam in Nederland richtte hij samen met een vriendin een stichting op die zich inzet voor deze weeskinderen. Hij heeft enkele goede vrienden om zich heen verzameld die samen met hem het bestuur van de stichting vormen. Naast zijn full time baan besteedt hij elk vrij uur aan deze stichting. Bijna elk jaar gaat hij, op eigen kosten!, naar Uganda om te kijken waar het geld het hardste nodig is. Ook bespreekt hij met de plaatselijke bevolking in hoeverre de bijdragen daadwerkelijk passen bij de behoeften van de weeskinderen. Zo heeft hij de afgelopen jaren schoolmateriaal gekocht, zorgt hij ervoor dat de kinderen te eten hebben tijdens de lunchpauzes en betaalt hij hun gezondheidszorg. Vandaag kreeg ik de tweede nieuwsbrief van zijn stichting in mijn brievenbus. Ik vond het roerend om te lezen hoeveel vooruitgang hij heeft geboekt in een relatief korte tijd. Met hart en ziel zet hij zich in voor deze kansarme kinderen die vader, moeder en vaak hun toekomst hebben verloren. Hun vader en moeder kan hij hen niet teruggeven, maar hij kan hen wel helpen een toekomst op te bouwen en daar maakt hij zich dan ook 100 % sterk voor. Ik heb bewondering voor zulke mensen, voor hun onbaatzuchtigheid en hun kracht. Ik steun zijn initiatief dan ook van harte. En bij hem weet ik zeker dat 100 % van het geld daar terecht komt waar het thuis hoort. Zie ook http://www.stichtingnuw.nl/. Wil je mijn vriend ook steunen in zijn missie? Stort dan een bijdrage op giro 5527019.