Doet-ie 't of doet-ie 't niet?!

Gek word ik van mijn nieuwe opdrachtgever! Heeft hij me een paar weken geleden duidelijk gemaakt dat hij niet langer een rol voor mij ziet binnen de organisatie, begint hij vandaag weer te twijfelen aan zijn eigen woorden! (Zie ook Het logboek van Haagse Teddy: Dip) Ik heb me al helemaal ingesteld op een groots afscheid per 1 april, bepaald wat ik ga trakteren en met name wie, heb afscheidslunches gepland met dezen en genen, e-mail adressen uitgewisseld met collega’s die ik absoluut wil blijven zien, bedacht wie er op mijn borrel mogen komen en mijn beoordelingsgesprek gepland, zegt hij ineens dat hij me wel erg voorbarig vindt. ‘Da’s kort door de bocht, dame. Ik neem morgen pas de beslissing.’ Allemaal leuk en aardig, maar waarom komt hij daar nú mee? Hij was echt duidelijk geweest over het niet verlengen van mijn contract. Toen kwam emotie nummer twee naar boven en dat is de vraag of ik dit allemaal wel wil. Ik wil helemaal niet afhankelijk zijn van de nukken en grillen van een opdrachtgever of werkgever, ik wil mijn eigen koers bepalen, de touwtjes in handen hebben en vooral weten waar ik aan toe ben. Geen last minute veranderingen voor mij, helderheid, transparantie en ruggengraat. Tuurlijk gaf het een lekker gevoel toen hij vervolgens zei dat hij mijn hulp echt niet kon missen en echt graag wil dat ik blijf, hup mijn egootje was gauw gestreeld, maar dat zou een totaal verkeerde reden zijn om toch te blijven…. Ik ga nadenken, vannacht, over wat ik nu moet doen. Plussen: nog altijd leuke organisatie, wordt heerlijk pionieren in de volgende fase samen met mijn opdrachtgever met wie ik het, afgezien van dit akkefietje, prima en eigenlijk steeds beter kan vinden. Nadelen: er lonken mooie, nieuwe kansen, zoals Roemenië, zie ook Het logboek van Haagse Teddy: Roemenië, die loop ik allemaal mis als ik hier blijf. En ik loop het risico vastgeroest te raken in deze organisatie en dat is natuurlijk ook nooit goed als externe consultant.

Suggesties zijn welkom….

Update (3-3-06): het moet niet veel gekker worden! Mijn opdrachtgever vertelde vandaag, na zijn gesprek met de hoogste baas, dat ze graag willen dat ik blijf tot juli. Ik mag zelf aangeven wanneer ik aanwezig wil zijn en wanneer niet, zodat ik tijd en ruimte overhoud voor andere opdrachten. Perfect natuurlijk. En het slot van het liedje, eind van de dag, was dat de hoogste baas mij persoonlijk kwam vragen of ik voortaan ook deel wil nemen aan het managementteam. Ik zakte echt door mijn stoel! Ongelofelijk. Moet het even laten bezinken…