Aangezien niet alles meekan met de verhuizing en ook niet alles mee hóeft naar het nieuwe adres, simpelweg omdat het er al is, heb ik besloten een aantal spulletjes te verkopen. Ik dacht in eerste instantie aan weggeven, maar binnen de familie waren er geen gegadigden. Mijn met zorg uitgekozen spulletjes werden afgedaan als ‘niet helemaal mijn smaak’, ‘tja, beetje jammer van dat goedkope materiaal’ of ‘leuk, maar ik heb geen plaats op dit moment’. En dus heb ik een advertentie geplaatst voor mijn fornuis-, vaatwasser- en ovencombi en mijn eettafel met vier eetstoelen. Voor het fornuis heb ik een bescheiden bedrag gevraagd, ook al is het nog vrij nieuw en zit er zelfs nog garantie op, voor de eetset heb ik geen prijs genoemd. En wat is nu de grap? Er kwam een bod! Ja, een bod op de 3-in-1. Een man bood meer dan het bedrag dat ik had gevraagd. Zelfs een paar honderd euro meer, geen kattenpis dus. Ik stond helemaal versteld. Waarom wil iemand meer betalen dan de vraagprijs?? Welke economische logica steekt hierachter? Ik heb natuurlijk meteen ja gezegd voordat de arme man zich zou bedenken. Toen ik vanmiddag thuis kwam, werd mijn verbazing nog groter, want er was overheen geboden. Een mevrouw bood nog eens 50 euro meer. Als het zo doorgaat, ga ik nog verdienen aan dat fornuis! Eens kijken wat er nog meer weg kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten