Geheim

Ik vind het afschuwelijk om geheimen te hebben. Ik vind eerlijkheid namelijk echt bijzonder belangrijk. Ik vind het afschuwelijk om met een geheim rond te moeten lopen en nog afschuwelijker vind ik het om mensen die ik graag mag niet de waarheid te kunnen vertellen en ze daardoor te moeten ontwijken. Er zijn diverse redenen waarom ik dit specifieke geheim aan niemand heb verteld. Het voert te ver om dat hier allemaal uit te leggen. Maar vanavond kwam een einde aan mijn geheimhoudingsplicht. Vanavond heb ik namelijk een kennisje in vertrouwen genomen en haar het geheim verteld. We gingen een hapje eten aan de Dennenweg en gezellig bijkletsen. Ze heeft een maand lang in haar uppie door India gereisd. Petje af. Ik heb haar reislog met spanning zitten lezen. Wat zij allemaal heeft gedurfd, zou ik in mijn stoutste dromen nog niet durven. Maar goed, na alle India-verhalen, kwamen we op het geheim. Het geheim was dat zij P. kent, en al maanden. En sterker nog in diverse besprekingen op haar werk met hem in overleg heeft gezeten en hem ook bij de fitness regelmatig tegenkomt. Haar mond viel open van verbazing. Ze kon het niet geloven. ‘Is jouw vriend díe P.?’Al zo lang en niets in de gaten gehad. Ze had het niet verwacht. Ik voelde me opgelucht toen ik het had verteld. Haar reactie was positief, ze oordeelde niet, ze veroordeelde niet, ze luisterde alleen en zei dat ze blij voor me was en ik zag dat ze het meende.