01 mei 2006
Met de zweep erover
Doortastend, resultaat gericht, charismatisch en hard, keihard. Dat zijn in een notedop de karakteristieken van de manager waar ik vandaag een belangrijk klantgesprek mee had. Terwijl we naar zijn werkkamer lopen in dit immense gebouw van één van de grootste organisaties van Nederland, gaat zijn mobiel achter elkaar af. ‘Ja, sorry, er is iets mis gegaan in de agenda… Nee, we moeten iets anders prikken. Ik heb nu een afspraak, da’s extern, dus dat gaat voor,’zegt hij door de telefoon terwijl hij naar mij knipoogt. We lopen in sneltreinvaart zijn afdeling over. Ik kan hem nauwelijks bijbenen. Allemaal mannen, gefocust op hun beeldschermen, het ruikt er naar werkzweet. Nieuwsgierige blikken kijken ons na. Terwijl hij thee voor me haalt, geeft hij twee van zijn mensen orders, een derde steekt nerveus zijn hoofd om de hoek en vraagt hem hoe laat de cijfers op zijn buro moeten liggen. ‘Over een uur wil ik de definitieve versie hier hebben liggen,’ is het antwoord, geen glimlach, zijn ogen verraden geen emotie. Ik loop als Alice in Wonderland achter hem aan. Ik voel me erg klein. Deze man heeft zoveel ervaring, ook al zal hij niet veel ouder zijn dan ik, hij heeft het gewoon in de vingers. Natuurlijk overwicht, autoriteit, hoe je het ook noemen wilt. In een half jaar tijd heeft hij drie bijzonder politiek gevoelige en zware trajecten uit het slop getrokken en alles wat deze man aanraakt, verandert in goud. De deur van zijn kantoor gaat dicht en we nemen plaats aan zijn vergadertafel. ‘Hoeveel mensen stuur je eigenlijk aan?’ vraag ik timide, terwijl ik een slok neem van de thee die hij voor me heeft neergezet. Ik voel me een beetje ongemakkelijk. Hoewel ik het gesprek goed heb voorbereid heb ik het gevoel dat ik straks verbaal in 1 keer van tafel wordt geveegd. ‘Deze verdieping. De verdieping hierboven en de verdieping hieronder,’zegt hij zonder blikken of blozen. En geloof me, de verdiepingen in het betreffende gebouw zijn gróót. Het was onnodig om aantallen te noemen. Er viel een stilte. Hij keek toe hoe ik mijn thee dronk en wachtte af tot ik zou reageren. ‘Nou, je zal er wel behoorlijk met de zweep overheen gaan, wil je zulke resultaten boeken,’ zei ik ten slotte. ‘Dat klopt, en neem van me aan, als ík je met mijn zweep heb bewerkt, dan vind je het nog lekker ook,’ zei hij terwijl hij me indringend aan keek. Ik verslikte me in mijn thee, kon mijn oren niet geloven. Maar het ijs was gebroken en we schoten beiden in de lach. 'Ik kan ook best lief zijn. Met de zweep alleen kom je er niet. Je zult een band moeten opbouwen met je mensen, anders krijg je niets voor elkaar,' zei hij. Ik vertelde hem van mijn management ambities en hetgeen mij weerhield. 'Heb vertrouwen in wat je kunt en wat je wilt bereiken als manager. En heb vertrouwen in de mensen met wie je werkt en blijf daarin geloven, dan krijg je alles voor elkaar, dat is mijn tip aan jou.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Dat vind ik een hele mooie tip. Ik geloof wel in zijn woorden!
Zal je je ongemakkelijk hebben gevoeld!
Maae inderdaad, een gouden tip...
Een reactie posten