Zwoele lenteavond

Tropisch warm, zo voelde het gisteravond toen we door de stad fietsten. Af en toe een koel briesje, hier en daar een vleugje zoete lentebloesem langs je gezicht. De terrassen zaten overvol. Vrolijk geklede mensen, veel wit, flessen wijn op tafel, geroezemoes en gelach. Eenmaal boven aangekomen troffen we een benauwde zaal aan met twee ventilatoren die onder luid gekreun hun werk probeerden te doen. Het mocht niet baten. Zes jonge meisjes maakten sensuele bewegingen op Arabische muziek, baadden zich in het zweet, terwijl de andere zwetende bezoekers verkoeling zochten aan de bar. Omdat ik donderdagavond cursus had, haalden we onze salsadansles gisteravond in. Andere docent, andere locatie, en zoals bleek ook een andere les. Een les die we al hadden gehad, hoewel in alle scholen in dezelfde week dezelfde les wordt gehouden. De docent paste het tempo aan aan de temperatuur... tergend langzaam schuifelden we over de vloer. Zuchtende en kreunende dansers toverden met moeite een glimlach op hun gezicht.
Het smaakte naar meer. Hoewel het al laat was, lonkten de terrasjes nog steeds. Nog steeds overvol. Inmiddels een stuk frisser. Een kijkje in De Paap. Er zou een Kiss-achtige band spelen. Niet bepaald ons genre. We kwamen bekenden tegen en maakten een praatje. Toen we weer buiten stonden, liepen we een vriend van P. tegen het lijf. Ook hij was op zoek naar iets leuks op de vrijdagavond. Even naar Het Paard dan. Maar Het Paard stond op stal: m.a.w. uitgestorven! Later zou een DJ komen. We hebben er niet op gewacht. Ongelofelijk, dat er op zo'n mooie vrijdagavond, in zo een stad als Den Haag gewoon helemaal niets te doen is. We hielden het dus maar bij een late-night-drink op ons balkon en dansten de salsa...