Hij moet me niet, hij mag me niet, hij vindt eigenlijk dat ik zo snel mogelijk moet opkrassen. Weg uit de organisatie die hem al jarenlang toestaat zijn machtspelletjes te spelen. Weg uit het land waar hij koning is. Dat is hem al zo vaak gelukt. De één na de ander werd geslachtofferd, afgevoerd, weggepest. Fair play? Nee, allesbehalve. En nu lijk ik aan de beurt te zijn. Zijn tactiek: mij negeren, zich laatdunkend uitlaten over mij of mijn werk wanneer ik er niet bij ben, me verbaal kleineren tijdens besprekingen. Er zijn al een paar mensen naar mij toegekomen deze week die me vroegen wat er toch speelt tussen hem en mij. Ik moet deze mensen het antwoord schuldig blijven, want hij heeft het me nooit laten weten en ik heb het hem nooit gevraagd. Dit soort mensen vecht niet met open vizier. We hadden aanvankelijk weinig met elkaar te maken. Ja, hij was mijn baas en nu ik ben overgestapt naar een ander organisatieonderdeel komen we elkaar weer tegen, echter dit keer op gelijkwaardig niveau. Is dat wat hem steekt? Zit het hem dwars dat zijn visie en mijn visie niet altijd stroken en het mij gelukt is een aantal invloedrijke mensen te winnen voor mijn ideeën waardoor zijn ideeën ineens in een ander licht komen te staan en hij niet langer over mij kan regeren? De oorzaak van dit soort gedrag is vaak onzekerheid. De beste man lijkt zich wel bedreigd te voelen. Bedreigd door mijn nieuwe rol binnen de organisatie, bedreigd omdat de spelletjes die hij met veel vrouwen in de organisatie speelt (lees geflirt en geslijm), geen vat op mij hebben. Angstig dat hij van koning gedegradeerd wordt tot burgemeester van het afgebrande dorp. Maar hij wordt niet bedreigd evenmin loopt hij de kans gedegradeerd te worden in deze omgeving die hem immers al jarenlang zijn gang laat gaan. Ik ben uit op samenwerking en niet op politiek hoogspel of macht. Ik ga voor het resultaat en de inhoud en niet voor het proces er naar toe. Ik heb te maken met een geduchte tegenstander die door veel mensen in de organisatie wordt gevreesd en het zit me dwars. Het zit me dwars dat mijn harde werken een smet oploopt door zijn uitspraken, mijn imago gedeukt en verfrommeld dreigt te worden door het negatieve beeld dat hij schetst over mijn capaciteiten en mijn werkniveau. Het zit me dwars dat ik de strijd lijk te verliezen van een man die teveel invloed heeft.
Ik heb lang nagedacht wat ik hier nu mee moest. Negeren of confronteren. Ik heb té lang gewacht. Nu rest mij nog maar één optie en dat is de confrontatie aangaan. Volgende week is het zover. Ik wacht niet langer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
19 opmerkingen:
Goed zo, confronteer hem maar. Dat kan je goed. Vertrouw in jezelf en in je capaciteiten, ik doe dat ook. Het is inderdaad onzekerheid waarom hij zo reageert. Laat je vooral niet gek maken meid, dat is ie niet waard. Je image wordt niet geschaad omdat al die andere collega's je van vroeger kennen en je capaciteiten en talenten van nu ook zien.
Hou je sterk and go get him!!!
Heel goed! Niet over je heen laten lopen, maar de confrontatie aangaan. Heel veel succes!!!
Goed zo, jaag de kogel maar door de kerk- is alleen maar bewonderenswaardig- van hoger nivo dan waar hij mee bezig is! Laat je door hem niet opfokken! Toitoi!
Zet hem op. Maak je om hem niet te druk. Hij is het niet waard. Jij wel.
Ik kan me heel goed indenken dat je er mee zit. Het is een slimme tactiek van hem, je kunt je nauwelijks verdedigen. Aanval is de beste verdediging, net wat jij ook in ziet. In dit geval dus: confrontatie. Laat je niet koeioneren!! Hij is zielig.
@ Allen: Thx voor jullie support! Ik voel me enorm gesterkt door al jullie reacties. Ik houd jullie op de hoogte.
Je schetst het erg helder, ik ken jullie beide niet maar ik denk dat je het goed ziet. Om zelf groter te lijken moet hij jou kleiner krijgen. Narcistisch mannetje?
Succes!
@ Champagnecolumns: ja, absoluut narcistisch. Op het ziekelijke af. Je zal er maar mee getrouwd zijn
;-)
Waardeloos is zo'n situatie Teddy!
Sterkte met de confrontatie. Wat een lage manier van doen van hem...
Fijne ZONdag nog!
Quote:
....en het mij gelukt is een aantal invloedrijke mensen te winnen voor mijn ideeën waardoor zijn ideeën ineens in een ander licht komen te staan en hij niet langer over mij kan regeren? De oorzaak van dit soort gedrag is vaak onzekerheid. De beste man lijkt zich wel bedreigd te voelen.
Ik zou niks doen. Hij gaat vanzelf op zijn bek. Gewoon aardig blijven, vriendelijk blijven lachen en je werk goed blijven doen. In deze machtsstrijd gaat hij hoogstwaarschijnlijk zijn zelfbeheersing verliezen.
Uit bovenstaande begrijp ik dat je het prima doet. Hij voelt zich bedreigd. Hij is in de aanval. Jij hebt dat niet nodig.
Maar goed, het is jouw feesie.
Je kan 'm ook aanklagen wegens laster en smaad.
Om zo'n gast te confronteren moet je vér durven gaan. Hoeveel lef heb jij?
@ Geertje: dank je voor de support. En een lekkere zondag was het zeker.
@ Columnkaatje: je hebt er inderdaad lef voor nodig en hij is niet gewend dat mensen lef hebben om hem te confronteren. Ik ben ook geen held, maar ik heb geen keus op dit moment. Ben niet van plan over me heen te laten lopen. En niets doen neigt mij toch iets teveel naar overheen me heen laten lopen. Ik ben wel blij met je visie. Zo had ik er nog niet over nagedacht.
Ik ben het eens met de comment van columnkaatje. Wanneer je op eenzelfde niveau opereert en je bent daar eigen kracht gekomen, dan heb je van hem niets te vrezen. Een confrontatie aangaan geeft aan dat JIJ ook onzeker bent, dat zal hem alleen maar sterken. Negeren en je eigen werk goed blijven doen, dan gaat hij inderdaad vanzelf onderuit. En zonder dat het jou energie hoeft te kosten. Maar dat is slechts mijn mening, je moet doen wat je gevoel je ingeeft ;-).
Overigens, wanneer er een conflict tussen gelijkwaardigen in functie bestaat en je hebt het gevoel dat je daar niet rechtstreeks uitkomt, dan is er altijd nog een laag boven je, wiens taak het is deze plooien glad te strijken.
@ Esteban: Ik zal er nog eens over nadenken over de vraag wat nu wijsheid is. Ik heb tot nu toe genegeerd en dus nu het gevoel dat ik op het punt ben beland dat dat dus niet heeft geholpen. Helaas hoef ik van de laag erboven niets te verwachten. Die houden de betreffende persoon al jaren de hand boven het hoofd. Hij heeft alle ruimte gekregen om zijn gang te gaan.
Het punt is alleen dat je nu op een gelijkwaardig niveau staat. Wanneer je met bewijs komt hoe hij over je praat en waar hij mee bezig is, hoe hij probeert je naar beneden te halen, kunnen ze dat niet laten lopen.
Je bent niet de underdog en hebt evenveel rechten als die pipo. Wees niet bang de vraag aan de laag erboven te stellen hoe ze over je denken en of ze niet van mening zijn dat je als collega's niet zo met elkaar omgaat. Je bent er zelf gekomen, daar stonden en staan zij achter dus ze zullen je niet zomaar negeren.
Nee esteban, meteen naar ´boven´gaan vind ik pas slap- ben je de klikspaan, win je niks mee, krijg je: ´Ze kan het niet alleen af.´ etc´. Nee, face to face, en zonder publiek erbij, is beste eerste stap.
Nodig hem uit voor koffie of lunch, zorg dat jullie alleen zijn. Leer elkaar beter kennen. Misschien is ie, als ie alleen is met je niet zo'n lul en ontdooid ie, ook op de werkvloer. Of ga samen aan de zuip...Nu roep ik maar wat.
Hell, straks blijkt ie nog de liefde van je leven te zijn!! hahaha...Ik heb de rest van je log nog niet gelezen, misschien ben je wel getrouwd en zeg ik nu iets héél fouts.
@ Esteban: ik heb nog twijfels, hoor of ik het moet bespreken met de laag erboven.
@ Columnkaatje: jij hebt leuke ideeën! Het is een flirt eersteklas dus gezellig biertje drinken staat gelijk aan een camikaze actie. En de liefde van mijn leven heb ik al gevonden. Kijk rustig rond op mijn blog.
En?
Ben je de confrontatie al aangegaan?
Liefs ;-)
@ Geertje: nee, overmorgen is het zover!
Een reactie posten