‘Nee! Niet dít touw!’ ‘Loslaten! Loslaten! En laat mij ook los!’ ‘Als je niet in de trapeze komt hangen, slaan we om!’ Zomaar wat wanhoopskreten van P. vandaag tijdens mijn tweede keer als bemanningslid van de catamaran waarop hij elk weekend met zijn broer wedstrijden zeilt. Hij had het zwaar met alleen mij als zeilmaatje. Ik heb gezegd dat ik alleen mee wil op de catamaran als de mussen dood van het dak vallen. Vandaag was zo’n uitzonderlijke dag. En dus voer ik mee. Fantastisch weer, fantastische temperatuur van het zeewater. Want droog blijven is vrij kansloos bij catamaran zeilen. Gehuld in
wetsuit en reddingsvest, blootsvoets, in de brandende zon, in de hoge golven voeren we richting Wassenaar en richting Kijkduin. Als volwaardig bemannningslid voer ik mee dit keer en niet als ‘bijvaarder’ zoals de vorige keer, toen de broer van P. al het werk deed en ik me vastklampte aan de trampoline (middelste gedeelte van de catamaran). Dit keer moest er gewerkt worden en snel ook! Er stond gelukkig geen harde wind, maar hard genoeg voor een onervaren zeiler als ik. Ik klampte me vast aan de touwen, maar die bleken een cruciale rol te spelen in het functioneren van de boot, ik klampte me vast aan P. bij gebrek aan beter, maar gezien zijn rol als stuurman ook niet echt een verantwoord idee. Het werd overleven.
Toen de boot op zijn kant ging, had ik geen andere keus dan overboord hangen en me over te geven aan de trapeze, het woeste water en de wind. Het gaf een kick! Spectaculair, fantastisch. Toen ik bekomen was van de eerste schrik en een paar golven water over me heen had gekregen, begon ik te ontspannen en kon het echte genieten beginnen. Ik maakte nog enkele mutserige opmerkingen als ‘pas op voor die meeuw!’ en blokkeerde nog één keer de fok doordat het touw om mijn voet verwikkeld zat, maar daarna ging het voor de wind! Nauwgezet volgde ik de instructies op van mijn eigen stuurman. Spinaker uit en varen maar. Ik heb de smaak echt te pakken. Kan me nu heel goed voorstellen waarom P. geen (zon)dag wil missen! Ik ga zeker vaker mee, maar wel als de weersomstandigheden het toelaten.
7 opmerkingen:
Ik zou waarschijnlijk precies de verkeerde kant op gaan hangen, maar het klinkt wel heerlijk!
Hahaha, pas op de meeuw. Gewéldig. Ik was zonder golf al overboord gedonderd....van het lachen.
Jij kan echt goed schrijven. Is het je beroep?
@ Xeanette: wat denk je dat ik deed? Maar ik heb inderdaad wel genoten.
@ Columnkaatje: bedankt voor het compliment! Nee, het is niet mijn beroep. Voor mijn beroep schrijf ik ook vaak lachwekkende stukken, maar dan in een iets andere context als je begrijpt wat ik bedoel ;-).
Zie je wel dat het leuk is!
Ik heb nog nooit op een catamaran gevaren. Dat is pas echt zeilen! Beetje in de boot hangen is er niet bij :-)
Wat gaaf lijkt me dat!
Kan me voorstellen dat je hebt genoten... :-)
@ Goentah: nee, je kunt niet lekker een boekje lezen en om je heen kijken. Er kunnen geen spullen mee, het is continu actie. En dat vond ik ook wel leuk eigenlijk. Toen ik zo aan het worstelen was met de touwen en de trapeze en er een superdecadent luxejacht voorbij voer, zei ik wel tegen P.: 'Kijk, zo kan het ook.' Hij zag er de humor niet van in, haha.
@ Geertje: iets voor jou?
Moet je vaker doen! En gewoon blijven oppassen voor de meeuwen, hoor. Zou ik ook doen. ;-)
Een reactie posten