Ontroostbaar

Ontroostbaar, dat waren de mannen van de Franse équipe gisteravond toen ze de WK-wereldtitel aan hun neus voorbij zagen gaan. Grote, stevige kerels die beslist tegen een (kop)stootje-tegen-de-borst kunnen, deden geen enkele moeite de grote tranen die over hun wangen biggelden te verdoezelen. Openlijk gaven ze toe aan het grote verdriet, gevolgd door dankbare cameramannen en even zo teleurgestelde supporters op de tribune. En begrijpelijk. Als je zo hard hebt getraind en geknokt, en zoveel eurootjes meer had kunnen verdienen en vervolgens door één gemiste strafschop van je collega wordt uitgeschakeld, dan doet dat pijn. Ik kan me dat heel goed voorstellen. Maar wat zeg je dan als bondscoach tegen je zwaar teleurgestelde team? Dat vroeg ik mij af. Je wilt ze toch een hart onder de riem steken. Een coach moet niet alleen opstellingen maken, maar hij moet er ook zijn ‘voor de jongens’ wanneer ze het moeilijk hebben, de nodige moral support bieden. Wat dacht u van:

‘Ach, meer dan je best kun je niet doen.’

'Na regen komt altijd zonneschijn.'

‘Er zijn ergere dingen op de wereld.’

'Het heeft zo moeten zijn. Je weet nooit waar het goed voor is.'

‘Je had gewoon pech dat hij nét tegen de lat zat, maar het scheelde niet veel.’

‘Tweede is ook niet slecht.’

'Waarom koop je niet iets leuks voor jezelf? Dan voel je je vast beter.'

‘Het is maar een spelletje.’

‘Die beker ziet er toch niet uit. Je zal hem maar op je schoorsteen moeten zetten.’

En meer van die dooddoeners.

Maar de Franse bondscoach trok het niet, kon het niet. Ook hij was ontroostbaar. Vocht dapper tegen zijn tranen. Staarde glazig voor zich uit. Zijn ogen vochtig, de blik op oneindig, terwijl hij het bejubel en gejuich voor de tegenpartij dapper onderging. Nu heb ik ergens gelezen dat als mannen verdriet hebben, ze ook helemaal niet willen praten. Ze trekken zich liever terug in hun ‘hol’ om daar pas uit te komen als de donkere wolken zijn overgedreven. Dat deed deze bondscoach heel goed. Hij liet elke voetballer zich terugtrekken in zijn hol en toog vervolgens naar zijn eigen hol. Ontroostbaar. Ik ben benieuwd wanneer ze er weer uit zijn gekomen.