Spookterrorist

Ze duiken steeds vaker op: spookterroristen. Ze verschijnen in alle soorten en maten, op die momenten dat je het het minst verwacht. Zo is daar de mysterieuze man in witte jurk die over een modderig festivalterrein snelt, intussen roepend dat hij in het bezit is van een bom. Zijn gezicht hebben we nooit gezien. En de jonge, verlegen man die gewapend met een penisbom in de koffer, zijn moeder als dekmantel gebruikt. Weer anderen goochelen aan boord met mobieltjes en roepen ‘boe’ naar de bemanning als die hen herhaaldelijk waarschuwt. Het overspannen vrouwtjesspook dat een claustrofobische aanval lijkt te veinzen, krijgt de gezagvoerder zover een tussenlanding te maken. En dan heb ik het nog niet eens over het groepje jongemannen dat last heeft van een overspannen blaas en na enkele toverwoorden de passagiers net zo lang stennis laat maken tot het vliegtuig terugkeert. Doodeng. Ben je moslim of kom je uit Pakistan of India, of lijk je qua uiterlijk op iemand die uit die regionen afkomstig zou kunnen zijn, dan loop je de meeste kans te worden aangezien voor een (spook)terrorist. Wees gewaarschuwd!
Spookterrorist of niet, het effect is even groot. Terugkerende vliegtuigen, grootscheepse zoekacties, ontregelde luchthavens, middernachtelijke acties van de Nationale Terrorisme Coördinator en torenhoge kosten. En de onrust? Die lijkt alleen maar toe te nemen. De schrik zit er goed in. Nu burgers gevraagd zijn extra alert te zijn op ‘verdachtheden’ zullen we in toenemende mate te maken krijgen met spookterroristen. ‘Veiligheid boven alles,’ zegt minister Donner. Ik vind het goed dat in geval van twijfel niet wordt geaarzeld en men het zekere voor het onzekere neemt. Dit betekent ook dat we in geval van twijfel geen enkel risico moeten nemen. Ik kan me dat goed voorstellen. Je zal maar gezagvoerder zijn en naderhand, als de bom daadwerkelijk tot ontploffing is gebracht, de geschiedenis in gaan als de man of vrouw die verdachte signalen heeft genegeerd met vele onschuldige slachtoffers tot gevolg. Dat wil niemand op zijn geweten hebben. Toch lijken we met zijn allen door te slaan. Ik heb wel eens het gevoel dat de échte terroristen in hun vuistje lachen om al deze gratis publiciteit en het kosteloos kunnen ontwrichten van het dagelijkse leven. Het is niet eens meer nodig een bom tot ontploffing te brengen! Het terroristische spook heeft ons in zijn greep, is doorgedrongen tot in de ziel van de mens en heeft een onwrikbare positie ingenomen. Maar al die idioten dan, die maar te pas en te onpas roepen dat ze een bom bij zich hebben, of zich dusdanig misdragen aan boord van een vliegtuig dat ze de verdenking over zich afroepen? Hoe haal je het in je hoofd, nu je weet dat iedereen op scherp staat en bij het minste en geringste aan een terroristische aanslag denkt?
Naast de kans op gevangenisstraf wordt wat mij betreft ook een deel van de kosten verhaald op al die mensen die met hun volle verstand hebben geroepen dat ze een bom bij zich hadden. Maar helaas is de angst bij gezagvoerders, cabinepersoneel en burgers zoals u en ik niet in euro’s uit te drukken.