Black hair

Sinds 1995 kom ik bij Kapsalon CP. P. zelf is een goede vriendin van mijn moeder. Mijn moeder liet haar haar al doen toen zij en P. nog beiden in Suriname woonden. Mijn moeder nam me mee toen we allebei genoeg hadden van het 'pressen' van ons haar en op zoek waren naar nieuwe methodes om ons haar glad te krijgen. Pressen is een oude manier om je haar ontkroesd te krijgen. Dit gebeurt met een ijzeren kam die op het vuur wordt gelegd en daarna door het haar wordt getrokken. Erg slecht voor je haar! Een bezoek aan P. is altijd weer een belevenis. Je wordt als het ware ondergedompeld in een puur Surinaams bad. Energiek, enthousiast, op en top verzorgd en altijd vrolijk doet P. haar werk. Vele verhalen en anekdotes passeren de revue. Er is altijd wel een klant die net terug is uit Suriname of over niet al te lange tijd zal gaan. Verhalen over zonnig Suriname. ’s Morgens vroeg op de veranda genieten van de natuur terwijl je een papaya verorbert, maar ook hedendaagse problemen worden uitvoerig besproken. Soms felle discussies, waarbij de gemoederen hoog op kunnen lopen.

P. is gespecialiseerd in ‘black hair’ en daardoor komen er vele klanten met black hair, maar ook met ‘white hair’. Grappig zijn de paar vaste klanten, Nederlanders, met Europees haar, die er komen voor een eenvoudige behandeling, zoals knippen of wassen. Ook zij komen er voor de sfeer. De Surinaamse vrouwen komen er vooral om hun haar te relaxen (ontkroezen), van curly te voorzien (krullen), te tangen (glad strijken) of om te weaven (haar verlengen). AIs je haar echt in slechte staat is dan verzorgt P. een ‘emergencee’ behandeling of een ‘cocktail’, een echte oppepper voor je haar. Na alle behandelingen wordt het haar gewassen, gewatergolfd, gedroogd (minimaal 60 minuten onder de droogkap) en geföhnt of getangd. Bewerkelijk, zoals je hoort.

Een bezoek aan P. duurt dan ook lang. Want P. heeft geen haast en ook de planning wordt met een korreltje zout genomen, want stress komt niet in haar woordenboek voor. En dat is maar goed ook. Klanten die om de paar minuten op hun horloge kijken, kunnen dan ook beter wegblijven. Vaak zit je urenlang voor de spiegel, geduldig te wachten tot P. het weerbarstige kroeshaar in proporties heeft bedwongen. Maar ik beschouw een bezoek aan P. als een uitje vanwege de ‘culture boost’ die ik dan onderga. Ik spreek geen Surinaams, maar leer er elke keer weer een paar woorden bij. En het is gezellig. Een kopje koffie of thee dragen bij aan dat huiselijke gevoel dat je bij een kapper niet zou verwachten. Meestal neemt een van de gasten wel iets lekkers mee voor iedereen. Op de achtergrond een Surinaamse radiozender die door P. uitgebreid van commentaar wordt voorzien…

Vandaag was voor mij voorlopig de laatste keer. Ik woon nu in Den Haag en elke keer op en neer naar Amsterdam is geen doen. Bovendien stikt het van de black hair kappers in Den Haag. De kunst is wel de goede eruit te pikken en daar gaat P. me dan ook mee helpen. Ik vind het wel jammer. Zal haar en haar assistente C. missen. Ook vandaag hebben die twee er weer iets prachtigs van gemaakt. Mijn kroeze krullen en droge haarpunten zijn weer verdwenen, mijn halflange coupe verruild voor prachtig, lang stijl haar tot onderaan mijn rug. Ik ging tevreden naar huis….