Beursgang

Pijnlijke voeten, het gevoel van speldenprikken aan de onderkant van mijn voetzolen, verkrampte tenen, opkomende hoofdpijn en behoefte aan veel water en frisse lucht: kortom ik voel me beurs! En dat is het resultaat van een lange dag op de beurs staan. Dit keer een grote conferentie in het midden van het land en mijn werkgever stond er ook met een stand. En die stand moest bemand worden. Aangezien ik vaker stands heb bemand, zowel voor mijn werkgever en mijn opdrachtgever, en dat erg leuk vind, voelde ik me de aangewezen persoon om me op te geven voor de ‘standbemanning’ of ‘- bevrouwing’. Met acht man sterk lokten we moeiteloos met onze allerbreedste glimlach het beurspubliek in ons kraampje, compleet met pennen, catchy folders, een groot widescreen en wat dies meer zij. Dat ik helemaal niets begreep van de presentatie die op ons flatscreen te zien was, is een detail. Ik hield me verre van dat scherm om te voorkomen dat ik de illusie zou wekken eventuele vragen te kunnen beantwoorden. En voor de rest visitekaartjes in de aanslag en goed badges lezen om te kunnen bepalen of de betreffende belangstellende tot onze doelgroep behoort. Helemaal mijn rol! Vragen beantwoorden, mensen verder helpen, adviezen geven, gewoon beetje slap praten over niets, bekenden ontmoeten en visitekaartjes uitdelen, heerlijk!

Maar dat was alweer een paar jaar geleden. Dit keer was het anders. Dit keer legden we het af tegen de organisaties die met gigantische stands vertegenwoordigd waren en zonder enig probleem met hun vele hapjes en fruitcocktails de beursganger als het ware naar binnen zogen. Kosten noch moeite waren gespaard, deze bedrijven hadden alles uit de kast getrokken om hun stand tot een ware attractie te maken. En met succes. Technologische hoogstandjes te over, glamourous multimedia presentaties, muziek, massages, oogmetingen, opvallend geklede dames, je kon het zo gek niet bedenken of het was er. Nee, de tijd dat de bezoeker puur voor de inhoud komt en gesprekken wil voeren, is al lang voorbij. Een glazen bak waar men het visitekaartje in kan dumpen is meer dan genoeg, voor de rest gaat het om de ‘fun’. Daar kwam nog bij dat onze doelgroep maar mondjesmaat was vertegenwoordigd. Niet bijzonder succesvol dus deze dag. Is dit misschien wat ze bedoelen met ‘de teloorgang van de beurs?’ Zo voelde het in elk geval wel.