Berlijn

Lange files, stromende regen, harde wind en kou stonden ons te wachten toen we woensdagavond naar Berlijn afreisden. Maar het was de moeite waard. Wat een stad! We komen zeker terug. Als het mooi weer is wel te verstaan, wanneer de terrassen vol zitten en overal muziek klinkt. Tip: schaf bij aankomst direct een City Tour Card aan, want daarmee kun je voor in totaal nog geen twintig euro drie dagen lang onbeperkt reizen met het openbaar vervoer en krijg je korting op vele musea en attracties. Tegen half drie in de ochtend op hemelvaartsdag arriveerden we in ons hotel net buiten Mitte, het oude stadscentrum. Hier vind je de meeste bezienswaardigheden en de scheidslijn tussen de voormalige DDR en West-Duitsland. Onze eerste indruk: Berlijn is groot. En brandschoon. Nergens zwerfafval te bekennen, maar daarentegen keurig aangeveegde straten, statige huizen, stijlvolle gebouwen en veel rust. Je zou niet denken dat er 3 miljoen mensen wonen. Ook Berlijn heeft te maken met de problematiek van de grote steden, maar daar is weinig van te merken. Maar liefst 60 % van de Berliner is jonger dan 35 jaar en dat heeft wel degelijk invloed op de sfeer. Ondanks de regen maakten we een lange stadswandeling langs de belangrijkste highlights in Mitte. Het meest indrukwekkend zijn natuurlijk de voetafdrukken van de geschiedenis. Checkpoint Charlie, de voormalige grenspost tussen Oost- en West-Berlijn, stond dan ook hoog op ons verlanglijstje.

Het bijhorende Mauermuseum toonde de vele inventieve manieren waarop Oost-Berlijnse vluchtelingen het Westen in werden gesmokkeld, verstopt in surfplanken, onder de motorkap van auto’s, in transistorradio’s… Ook het Holocaust monument, prominent geplaatst in de stad, maakte indruk. Lange rijen voor de Reichstag, waar de Duitse regering zetelt en voor de Brandenburger Tor (het symbool van Berlijn). Allemaal bekende namen. We hadden geen zin om in de stromende regen in de rij te staan en maakten een mooie wandeling over Unter den Linden, bekeken het laatste stukje muur op het hypermoderne Potsdamer Platz en vergaapten ons aan dure winkels in de Friedrichstraβe. Bestel je gebak, reken dan op megapunten, hetzelfde geldt voor schnitzels en bratwursten: immens! Vanuit de Fernsehturm (televisietoren) 432 meter hoog, op Alexanderplatz heb je een prachtig uitzicht over de stad. Wél de moeite waard om voor in de rij te staan. In tegenstelling tot de berichtgeving in de Lonely Planet waren de Berliner erg vriendelijk en behulpzaam. Ze vertelden graag over de omgeving. Ook het eten was vers, gezond en lekker. De biowinkels en bioproducten zijn op dit moment een echte hype in Berlijn. In de wijk Charlottenburg, waar ook de Kurfürstendamm zich bevindt, kun je fantastisch winkelen en voor weinig geld. Megastore KaDeWe, de Berlijnse versie van Harrods en Macy’s, is absoluut een bezoekje waard met zijn Louis Vuitton tassen, Gucci zonnebrillen, 1300 verschillende soorten kaas! Ook hier vele terrasjes en de beste jazz cafés. We bezochten ook Kasteel Charlottenburg. Vrijdagavond werd het nieuwe station geopend. Een groot festijn dat 10.000 Berliner hebben bijgewoond met veel vuurwerk en muziek. Het ziet er prachtig uit. Wij zijn er alleen langsgekomen, maar waren niet bij het feest. Eenmaal thuis zagen we op het nieuws dat een verwarde man in het wilde weg om zich heen had gestoken en daarbij 16 mensen heeft verwond. Gruwelijk. Zaterdag hadden we afgesproken een drankje te doen met een oud-collega van mij die sinds 1,5 jaar in Berlijn woont. We dronken een biertje en een biologisch wijntje en praatten bij. Hij liet ons de hippe en jonge wijk Prenzlauerberg zien, in het voormalige Oostduitse deel. Hij woont er zelf ook. Inderdaad hip, maar ook veel graffiti, oude woningen, armere bevolking, een compleet andere sfeer. Mooie verhalen over de omgeving en zijn blik op het hedendaagse Berlijn. De neonazi’s zijn erg actief buiten de ring van Berlijn, maar ook daarbinnen. In de week dat we er waren, zijn zeker zes mensen met buitenlands uiterlijk zonder enige aanleiding gemolesteerd door skinheads. De grootste problemen veroorzaken echter de extreem-linkse aanhangers die ook veel geweld gebruiken, maar gedoogd worden door de regering.

De tijd vloog om. Snipverkouden en koortsig stapten we weer in de auto op weg naar huis met het gevoel maar een miniscuul deel van de geheimen van Berlijn te hebben ontdekt. Meest irritante ervaring: de stukjes muur die in plastic zakjes tot vervelens toe overal worden verkocht. Voor de rest een top-stad!