25 juni 2006

Botero


Dat die ander een hobby heeft, vind ik fantastisch. Dat die ander een leuke hobby heeft, zo mogelijk nog fantastischer. En natúúrlijk moet je tijd vrijmaken voor je hobby’s. Een hobby geeft je energie, geeft je de mogelijkheid uit te blinken in datgene waar je goed in bent en geeft je een lekker gevoel. Ik vind dan ook dat je als partner de ander juist moet stimuleren om bezig te zijn met zijn/haar hobby’s. Ik zou ook geen partner willen hebben die géén hobby’s of vrijetijdsbesteding heeft. En dus ben ik heel blij dat P. zo’n fanatieke zeiler is. Ik vind het leuk om hem zo te zien genieten en hem enthousiast en energiek thuis te zien komen, gun hem het plezier. Maar die hobby kost veel tijd. Zeg maar, elke zondag van 9 tot 19 uur, en soms ook de zaterdag als er een speciaal evenement is, en af en toe een avond tussendoor. Dat betekent elk weekend een groot deel alleen zijn. Een deel waarvan ik dacht dat ik dat met mijn hobby’s gemakkelijk zou kunnen opvullen. Toen ik nog geen relatie had, vermaakte ik me immers ook prima. Het leek me zelfs zeer aanlokkelijk voordat we gingen samenwonen drie maanden geleden, om zeeën van tijd voor mezelf te hebben! Maar toch zit er in praktijk ook een keerzijde aan. In het weekend moeten namelijk ook een aantal huishoudelijke taken worden gedaan, eigenlijk alle huishoudelijke taken, omdat we er doordeweeks geen zin in hebben. Dus dat betekende tot nu toe dat ik in het weekend aan het stofzuigen en boenen was, terwijl P. aan het zeilen was. En ik heb veel hobby’s, maar schoonmaken behoort zeker niet tot het lijstje. Als hij ’s avonds bruinverbrand terugkwam, stond het eten op tafel en was alles aan kant en trof hij een chagrijnige vriendin aan die het nauwelijks over haar lippen kreeg te informeren of hij een leuke dag had gehad. En dus bedacht P. het volgende. ‘Je moet me beloven dat je ook leuke dingen gaat doen, als ik zeil. Wat je maar wilt, als je maar niet het huishouden doet. Dat doen we samen op het moment dat ik er wél ben. En ik doe in elk geval elk weekend de was. Hoe ik het regel is mijn probleem.’ En dus draait nu de wasmachine op volle toeren, maar is het huis een grote puinhoop, terwijl ik helemaal niet tegen troep kan, maar heb ik gister middenop de dag wél The Da Vinci Code gezien en de beeldententoonstelling op het Lange Voorhout van de Colombiaanse kunstenaar Botero. ’s Avonds een groot strandfeest met barbecue en dansen tot laat in de nacht. Vandaag een beetje werken en piano spelen. En de deur naar de woonkamer en de badkamer, die nodig onderhanden genomen moeten worden, vooral angstvallig dichthouden! Tot vanavond na het voetbal!

6 opmerkingen:

Gonda zei

Wat lief van P.! Als hij zich er ook aan houdt helemaal fantastisch! Is er voor jou nooit een mogelijkheid om mee te gaan zeilen, of kan dat niet? Ik zou het wel weten... :-)

Anoniem zei

@ Goentah: ja erg lief, hij doet wat hij kan. Ik ga eigenlijk alleen mee als de mussen dood van het dak vallen, m.a.w. als het zeewater tropische waarden heeft aangenomen ;-). Op een catamaran houd je het namelijk meer nat dan droog.

Anoniem zei

Zo hoort dat. Je woont samen, maakt samen vies en ruimt dús samen op. De 'mijne'ziet dat gelukkig ook zo (ondanks de drukte) en dat is wel zo goed voor de lieve huis-vrede.

Anoniem zei

Wel moeilijk lijkt me dat om je ogen te sluiten voor de dingen die schoongemaakt moeten worden! Maar inderdaad, als jij alleen maar aan het poetsen bent, word je ook niet blij.

Geertje zei

Heel herkenbaar!
Gelukkig heb ook ik een man die meehelpt; samen de rommel maken, samen opruimen (al zijn het bij ons vnl. de kinderen die een chaos achterlaten!).
Wij lostten het vroeger op om toch maar elke dag alles weg te werken; ook bij ons was het weeend vol.

Anoniem zei

@ Tink, She, Geertje: gelukkig hebben we geen discussie over de vraag of we het huishouden samen moeten doen. Daar denkt P. net zo over als ik. Het is meer de praktische invulling ervan in de tijd. Laten we het maar scharen onder de categorie opstartproblemen ;-).