Zijn anders zo vrolijke, staalblauwe ogen stonden droevig. Hij zag bleek ondanks zijn vakantie in de bergen, zijn blonde haren verward. De energieke man die ik kende, kwam heel even terug toen we elkaar na lange tijd weer begroetten. Toen ik hem mailde, kreeg ik een uiterst verdrietig mailtje terug. Niets voor hem. ‘Het gaat niet goed met me. We zitten in een neerwaartse spiraal.’ Hij doelde op zijn relatie. ‘Het leek zo goed te gaan tussen ons, maar tijdens de vakantie is er iets geknapt. Heb ik alles op een rijtje gezet en ben ik tot de conclusie gekomen dat zij het toch niet is.’ Ik zag dat het hem pijn deed. Hij is er de man niet naar om snel op te geven. Ik weet hoe graag hij wilde dat het zou lukken tussen hen. Hij is een goed mens, denkt altijd aan anderen, plaatst zich op de laatste plaats. Ja, een enorm goed mens. Maar de dingen waren niet gegaan zoals hij had gehoopt. Hij miste het gevoel met haar verder te willen gaan, de volgende stap te willen en kunnen zetten, op weg naar dat ultieme samenzijn. Hij wilde doen wat goed was voor hen beiden. Hij wilde doen wat hem niet langer zou belemmeren op zijn weg naar de toekomst. Maar hij dacht aan haar. Aan haar, en aan haar verdriet. En zij? Zij belemmerde hem door te zeggen dat ze zelfmoord zal plegen als hij het uitmaakt….
De continue druk moeten voelen van iemand die zich zo afhankelijk opstelt, is heel zwaar. Hij voelt zich verantwoordelijk, hij geeft om haar, houdt van haar, maar wat kan hij doen nu zij zo op hem leunt? Nu ze zegt dat haar leven zonder hem niets waard is? Hij voelt zich gechanteerd, maar voelt zich ook schuldig omdat zijn beslissing haar zo hysterisch maakt. ‘Ze moet hulp zoeken. Ze moet weer stabiel worden, op eigen benen staan,’ zei ik. Maar wat in de tussentijd? Is haar uitspraak een schreeuw om aandacht en zal ze haar dreigement niet waarmaken of is het menens en zal ze haar woorden in daden omzetten? Ook al weet je dat je niet schuldig bent, het zal wel zo voelen, alsof jij degene bent die haar het randje van de afgrond in hebt gejaagd. Hij wil zich niet laten chanteren, maar ziet op dit moment geen andere uitweg… En ik, ik leef met hem mee en wenste dat ik het antwoord wist.
Maya Riviera (Mexico)
Uyuni (Bolivia)
Cusco (Peru)
Uyuni zoutvlaktes (Bolivia)
Los Jardines (Mexico)
Perito Moreno gletsjer (Argentinië)
Magellanes pinguïns (Argentinië)
Río de la Plata (Uruguay)
Pucón (Chili)
Paaseiland
Machu Picchu (Peru)
Iguazu watervallen (Brazilië)
Niks willen missen?
Lago Titicaca (Peru/Bolivia)
18 opmerkingen:
Jemig, wat een ongelofelijke nemer, die vrouw! Ik kan me voorstellen dat hij niet kan en wil leven met zo'n druk. En zij? Zij moet zich realiseren dat een 'liefde' gebasseerd op medelijden geen liefde is. Dat ze meer waard is dan dat en dat ze hulp moet zoeken om dat te ontdekken. Pfff, ik krijg er helemaal de rillingen van!
Misschien is het een idee dat hij met haar ouders/beste vrienden praat. Vertelt wat hij voelt, wat zijn keuze is en wat haar reactie daarop kan zijn. Dat ze zijn keuze niet hoeven te begrijpen, maar of ze whaar el op willen vangen.
Ik kan me voorstellen dat hij zich gevangen voelt. Het is nooit leuk om iemand pijn te doen, maar jezelf zo'n pijn aan te doen is nog veel erger. De roep om aandacht en het chantabele gedrag, daar moet hij een beslissing over nemen. Het is een risico, maar vaak zijn het loze kreten. Ze denken dat ze daarmee overtuigend aantonen dat ze iemand lief hebben. Tink's idee is zo gek nog niet. Mensen inschakelen die een oogje in het zeil kunnen houden om het moment dat je definief de beslissing neemt, anders kom er nooit af. Het is en blijft niet zijn verantwoordelijkheid. Wens hem maar sterkte.
Pfoe, heavy, maar heel herkenbaar... Ik ben het met Freckles eens, meestal zijn het loze kreten, maar dat is een risico dat je niet wilt nemen. Uiteindelijk zal hij toch voor zichzelf moeten kiezen, want wat nu niet is dat komt ook niet. Misschien stimuleren dat ze hulp zoekt? Iemand die haar kan leren om van zichzelf te houden. Het zal wel moeten, anders blijft dit zo nog jaren doorgaan en dat is alleen maar pijnlijker.
Succes met het steunen van hem en veel succes voor hem met zijn beslissing.
@ Xeanette: ze heeft er alles voor over om maar met hem te zijn. Dus neemt ze ook genoegen met een liefde uit medelijden. Ik heb ook met haar te doen, omdat ik me niet kan voorstellen dat de problemen zich beperken tot de liefde alleen. Zij zal zich overall onzeker voelen. En daar heb je niet zomaar mee afgerekend.
@ Tink: hij heeft met haar ouders gepraat en die begrijpen hem volkomen. Maar zij zitten ook in een moeilijke positie omdat ze hun dochter natuurlijk niet het gevoel willen geven dat er niemand is die 'aan haar kant staat', want zo ervaart ze dat.
@ Freckles en Puck: hij zal inderdaad voor zichzelf moeten kiezen. Hoe gek het ook klinkt, dat is uiteindelijk ook in haar belang.
ja dat zijn altijd zware dingen... heb dit zelf nooit meegemaakt maar het lijkt me een tranendal... goeie weblog trouwens en luek dat je ook even bij de mijne langs kwam... zal je in de gaten houden...
tabakspot.web-log.nl
Dat is zo ongelooflijk egoistisch, om te roepen dat je zelfmoord pleegt. Staat toch gelijk aan chantage?
@ Anonymous: dank je! Je bent altijd welkom.
@ Hette: ja dat is het ook zeker. Het geeft wel de wanhoop aan van deze vrouw. Ze zit geen andere uitweg meer. Ik vind het diep droevig.
Jasses. Ik ken iemand die hetzelfde heeft meegemaakt. Hij is wel weggegaan, hij hield af en toe wel contact, zij heeft uiteindelijk hulp gezocht, maar een paar jaar later pleegde ze toch zelfmoord. Dat hakt er wel in, want hij moet wel leven met die bagage! Potver, en ze had ´alles mee´- slim, mooi etc, maar geen talent voor leven dus.
Ik gun niemand zo´n relatie!Ik hoop echt dat ie voor zichzelf kiest en dat zij bluft.
Wat een vreselijke chantage en hoe hard het ook klinkt, hij moet daar niet voor zwichten. Dan zal zij het blijven doen omdat ze ziet dat het werkt. Ik heb het vaker gezien, maar inderdaad alleen hulpzoeken voor haar en doorgaan met zijn leven voor hem is de oplossing. Maar ik realiseer me maar al te goed hoe lastig dat is.
Jij kan er alleen zijn met een luisterend oor en wellicht wat advies als hij daar prijs op stelt! Sterkte!
Wat een heftig verhaal. Alles is in de vorige reacties eigenlijk al gezegd. Hulp zoeken voor haar is denk nu het belangrijkste, dat heeft ze duidelijk nodig. En ik begrijp heel goed dat het een megadilemma voor hem is. Voor jezelf kiezen is niet zo gemakkelijk als dat tot gevolg heeft dat iemand waar je veel van houdt (ik neem aan dat hij dat nog wel doet)zichzelf wat aandoet. Het hoeft beslist geen bluf te zijn tenslotte.
Haar manipulatieve gedrag zorgt er waarschijnlijk alleen maar voor dat ze hem verder bij haar wegdrijft. Nu ziet ze dat zelf nog niet in denk ik. Mensen kunnen in hun wanhoop rare dingen zeggen en/of doen. Liefde kan mensen tot wanhoop drijven. Voor beide partijen is dit erg zwaar. Ik hoop maar dat ze er allebei 'goed' uit zullen komen. Misschien kun jij als vriendin iets voor hen betekenen?
@ Patchwork: wat afschuwelijk! Jij hebt het dus ook echt zien gebeuren? Precies wat je zegt: die ander moet er toch mee leven ook al is het niet zijn/haar schuld dat diegene zelfmoord heeft gepleegd.
@ Anton: ik kan alleen een luisterend oor bieden, de beslissing is aan hem.
@ She: nee, bijna onmogelijk in te schatten of ze het echt meent of niet.
@ Rian: als vriendin kan ik alleen maar luisteren en met suggesties komen. Ze zullen er verder met zijn tweeën uit moeten komen.
Die vrouw had het gewoon in zich, depressie, de relatie was een strohalm, soort uitstel van executie zeg maar. Maar ja, dat weet je ook niet als je iemand net leert kennen.Iedereen heeft wel eens een dip, dacht ie, gaat wel over.
De vrouw in jouw verhaal heeft nu toch ook geen leven!
Kolère....
Deze vrouw is niet alleen aan het chanteren, maar het is pure psychische mishandeling naar die man én de rest van haar naasten toe.
Wát een ego-centrisme. Zij heeft zéker professionele hulp nodig.
Ik leef meer met deze man mee, nu ik dit zo lees dan met de dame in kwestie.
Als ik hem was zou ik voor mezelf een therapeut/shrink gezocht hebben, nádat ik het toch uitgemaakt zou hebben. Je kán gewoonweg niet leuk leven met iemand die je cónstant onder psychische druk zet, en wie éénmaal met zelfmoord dreigt, blijft dat doen als het werkt. Wie kan zo'n druk aan...wie.
Onvoorstelbaar..zou bijna gaan vloeken.
@ Patchwork: afschuwelijk verhaal zeg. Die vrouw heeft zeker geen leven. Alles draait om hem. Afgrijselijk.
@ Kaatje: klopt, als dit eenmaal gewerkt heeft, is de vraag wat het volgende is waarmee ze zal dreigen. Een vicieuze cirkel die je zo snel mogelijk moet zien te doorbreken.
Of het nu van haar kant een schreeuw om aandacht is of een laatste signaal voordat ze uit het leven stapt, liefde is het zeker niet meer. Ze wil hem als bevestiging, als houvast, maar niet als gelijkwaardige partner. Het kan natuurlijk ook best zijn dat liefde in haar toestand nu eenmaal niet op te brengen valt. Voor hem blijft er idd weinig over dan een moeilijke beslissing waar hij zelf vrede mee moet kunnen hebben.
@ Dré: klopt, ze klampt zich aan hem vast omdat ze haar onzekerheid wil compenseren. Dat is natuurlijk een erg slechte start voor een relatie.
Een reactie posten