Liefs uit Val Thorens

Zo net belde P., uit zonnig Val Thorens! Hij klonk vrolijk en uitgelaten. Had heerlijk geskied. Hij was helemaal de man met zijn nieuwe skibroek. Maar had zich ook de woede van een snowboarder uit Twente op de hals gehaald die een verraderlijke manoeuvre op de rode piste had gemaakt: ‘Hee, kun je niet kiek’n waar je heengaat?! Jij komt vanboven!’ Ze waren vandaag naar Trois Vallées geweest en hij stond nu in de keuken een entrecôte te bakken. Vrijdag is hij uit Den Haag vertrokken. ‘Ik ga niet elke dag bellen, hoor,’ had hij gezegd voor hij vertrok. ‘Ik sms wel.’ Een knuffel, een zoen, en toen vertrok hij. Maar gister belde hij ook. Om te zeggen dat hij me mist en dat hij geniet van de zon en de sneeuw. En om te informeren of ik ook een leuke tijd heb. Ja, ik heb een leuke tijd en een leuke dag gehad. Vanochtend ‘Bor in Afrika’ uit gelezen. Helaas geen happy end. Daarna naar mijn oom en tante in H. om lekker bij te kletsen, want dat was lang geleden! Daarna naar J. & J. en gespeeld met de baby, A. Ik heb de baby ook eten mogen geven en verschoond en geprobeerd haar te laten stoppen met huilen. Tja, er komt heel wat bij kijken, bij zo’n baby. Maar wel heel schattig en vertederend. Vanavond mijn lievelingskostje gekookt en me daarna geïnstalleerd op de bank. Ja, ik heb ook een leuke tijd, ook al schijnt hier niet de zon en mis ik P... Zie ook: Het logboek van Haagse Teddy: Wereldreis - Opofferingen