Vier maanden lang op reis is een behoorlijke tijd. Tijd die je niet zomaar van je werkgever kado krijgt. 25 dagen max, meer niet. Maar ik bevind me in de gelukkige positie een werkgever te hebben die het mogelijk maakt verlof te kopen of te sparen. Aangezien ik niets had gespaard, heb ik moeten kopen. In totaal heb ik daardoor ruim 500 uur verlof dit jaar. 60 % daarvan heb ik ´gekocht´. Alles gaat op aan de reis. Dit betekent dat mijn maandsalaris in 2006 ook lager is, maar dat heb ik er graag voor over! Het betekent ook dat ik letterlijk geen dag meer te ´makken´ heb. Moet het hebben van 2e Paasdag en 2e Pinksterdag, aangezien Koninginnedag ons dit jaar ook al in de steek laat. P. daarentegen heeft het beter voor elkaar. Hij heeft namelijk de afgelopen 5 jaar gespaard voor een sabbatical en ook nog veel overwerk uren staan. Daardoor heeft hij 3 weken extra vakantie bovenop de vier maanden die hij al vrij heeft. De bofferd!
Twee weken daarvan gaat hij in de zomermaanden opnemen om te zeilen, zijn grootste hobby. Maar ja, wat te doen in de week die overblijft? Ik had een paar leuke suggesties voor hem: klussen in huis (er zijn nog een paar dingen die gedaan moeten worden), het licht van mijn fiets doet ook raar zag ik laatst. Of anders een intensieve salsa workshop volgen of een cursus Spaans ... Een lachsalvo volgde. ´Dream on baby,´ reageerde P. Nee, hij had een veel beter idee. Naast een week op een zonovergoten eiland bijkleuren, bedacht hij dat hij de afgelopen jaren niet meer op wintersport is geweest. En dat terwijl een nagenoeg complete ski-uitrusting in de kelderbox staat weg te rotten. Hij heeft het er al maanden over dat hij nu toch echt weer eens op wintersport wil. En broer M. viel hem bij. Zo komt het dat de twee broertjes aanstaande vrijdag vertrekken naar sneeuwovergoten Frankrijk. Zonder mij, want ik heb geen dagen...
P. is al de hele week bezig met de voorbereidingen. Auto in orde maken en fatsoeneren, ski´s waxen, outfit bijeen zoeken, lijstjes (ik dacht dat ik die alleen maakte), TomTom programmeren. Hij heeft afgelopen weekend een nieuwe ski-broek gekocht die hem belachelijk goed stond. Iets té sexy voor Val Thorens naar mijn mening. Ik doe een beetje zielig, maar natuurlijk gun ik het hem van harte. Hij zal een heerlijke tijd hebben aangezien hij een echte buitensportman is. Ik zal hem erg missen, de schat. Het zal heel stil zijn zonder hem. Ik hoop dat hij een leuke tijd heeft, maar ook dat hij snel en vooral veilig weer terugkomt... En ik? Ik denk dat ik maar eens een avondje skiën in de Uithof ga plannen met wat vriendinnen. Ook leuk!
01 februari 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)


Geen opmerkingen:
Een reactie posten