Webklik

Toen ze aan kwam lopen in de grote hal van Den Haag Centraal wisten we het meteen: Goentah is een geweldig leuke vrouw! Hoewel het blogwereldje een vrij ondoorzichtige wereld is en je het risico loopt je een verkeerd beeld te vormen van de mensen met wie je via digitale dagboeken lief en leed deelt, kun je wel degelijk het gevoel hebben met sommige bloggers een ‘klik’ te hebben. Tijdens het ongelofelijk saaie concert van Tori Amos, waarbij She en ik onder andere spraken over onze blogavonturen, constateerden we dat we met Goentah absoluut een dergelijke webklik hadden en dat we erg benieuwd naar haar waren. We volgen elkaar nu al ruim een jaar en hebben al heel wat webavonturen meegemaakt. En aldus werd het lumineuze idee geboren om haar een keer te verrassen in de apotheek waar ze werkt! Gelukkig stapten we al snel van het idee van een verrassingsbezoek af, want Goentah bleek helemaal niet te wonen in de plaats die wij vreemd genoeg al die tijd in onze gedachten hadden gehad. En dus kletsten we voor de eerste keer persoonlijk met haar bij op één van de vele terrasjes die Den Haag rijk is, in de stromende regen onder een grote parasol, kleine slokjes nemend van onze warme thee en cappuccino, alledrie herstellend van een verkoudheid of iets wat daarop leek. En wat was het gezellig. Hoewel She en ik elkaar al jaren kennen, voelde het contact met Goentah minstens zo warm aan. Ze is spontaan, vlot en scherp, deze jonge vrouw die we daarvoor alleen nog maar op papier kenden. De middag vloog dan ook voorbij. We waren nog lang niet uitgepraat toen ik helaas mijn jas moest pakken om naar een andere afspraak te gaan. Wat mij betreft doen we het dan ook gauw een keer over. Die webklik bleek er niet alleen op papier te zijn, maar ook in realiteit!