Het is geen fijn idee te weten dat mogelijk de buren, de makelaar en God weet wie nog meer rondlopen met de sleutels van je huis. En dus was één van onze eerste aankopen een nieuw slot voor de voordeur. Wijs geworden door de tips van de politie, die na een uitgebreide adviesronde en de nodige maatregelen het Keurmerk Veilig Wonen uitreikt, gingen we shoppen bij de slotenmaker. Het gaat dan met name om het inbouwen van zoveel mogelijk vertragingstijd, de hoeveelheid tijd die verstrijkt voordat het geboefte bij jou in de woon- of slaapkamer staat. En aldus kochten we een prachtig, degelijk slot voor de voordeur. Uiteraard was P. de gelukkige die het ding mocht monteren. Wie anders? Geen sinecure. Er moest geboord, gehakt en gefreesd worden voordat het slot na enkele uren op zijn plaats viel. En toen zat het ook echt dicht, potdicht. Eindelijk! De vreugde maakte echter al gauw plaats voor ongeloof, want arme P. stond aan de andere kant van de deur, buiten. Hij heeft zichzelf verfoeid, voor zijn hoofd geslagen en uitgemaakt voor alles wat lelijk is, maar het mocht allemaal niet baten: de deur bleef hermetisch gesloten. Hij was boos omdat ook de door hem geplaatste kersverse dievenklauwen hun werk iets te goed deden en het hem evenmin lukte de deur open te wippen met een credit card, zoals het een echte dief betaamt. Tot overmaat van ramp was het met de nieuwe sleutel schier onmogelijk om het slot open te krijgen. En zie dan maar eens binnen te komen in je woning op de eerste verdieping. Gelukkig schoten de buren niet onmiddellijk in de lach maar waren ze zo aardig om P. door hun huis op het balkon te laten klimmen. Met gevaar voor eigen leven lukte het hem om via een muurtje op ons eigen balkon te komen. En ook daar zat natuurlijk alles potdicht. Geen bovenraampjes die op een kier stonden, geen balkondeur die niet op slot zat, nee, de lessen van de politie hebben we zeer ter harte genomen. De enige manier om binnen te komen was het ruitje van de keuken inslaan met een overgebleven verfblik. Totale vertragingstijd: 60 minuten. Dat keurmerk hebben we wel verdiend! Hoogst persoonlijk getest.
16 augustus 2007
Achter slot en grendel
Het is geen fijn idee te weten dat mogelijk de buren, de makelaar en God weet wie nog meer rondlopen met de sleutels van je huis. En dus was één van onze eerste aankopen een nieuw slot voor de voordeur. Wijs geworden door de tips van de politie, die na een uitgebreide adviesronde en de nodige maatregelen het Keurmerk Veilig Wonen uitreikt, gingen we shoppen bij de slotenmaker. Het gaat dan met name om het inbouwen van zoveel mogelijk vertragingstijd, de hoeveelheid tijd die verstrijkt voordat het geboefte bij jou in de woon- of slaapkamer staat. En aldus kochten we een prachtig, degelijk slot voor de voordeur. Uiteraard was P. de gelukkige die het ding mocht monteren. Wie anders? Geen sinecure. Er moest geboord, gehakt en gefreesd worden voordat het slot na enkele uren op zijn plaats viel. En toen zat het ook echt dicht, potdicht. Eindelijk! De vreugde maakte echter al gauw plaats voor ongeloof, want arme P. stond aan de andere kant van de deur, buiten. Hij heeft zichzelf verfoeid, voor zijn hoofd geslagen en uitgemaakt voor alles wat lelijk is, maar het mocht allemaal niet baten: de deur bleef hermetisch gesloten. Hij was boos omdat ook de door hem geplaatste kersverse dievenklauwen hun werk iets te goed deden en het hem evenmin lukte de deur open te wippen met een credit card, zoals het een echte dief betaamt. Tot overmaat van ramp was het met de nieuwe sleutel schier onmogelijk om het slot open te krijgen. En zie dan maar eens binnen te komen in je woning op de eerste verdieping. Gelukkig schoten de buren niet onmiddellijk in de lach maar waren ze zo aardig om P. door hun huis op het balkon te laten klimmen. Met gevaar voor eigen leven lukte het hem om via een muurtje op ons eigen balkon te komen. En ook daar zat natuurlijk alles potdicht. Geen bovenraampjes die op een kier stonden, geen balkondeur die niet op slot zat, nee, de lessen van de politie hebben we zeer ter harte genomen. De enige manier om binnen te komen was het ruitje van de keuken inslaan met een overgebleven verfblik. Totale vertragingstijd: 60 minuten. Dat keurmerk hebben we wel verdiend! Hoogst persoonlijk getest.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
12 opmerkingen:
Hahahaaa, slimme actie! Ik neem aan dat hij er nu ook wel om kan lachen?
Een vriendin van mij recent kocht een ander huis. Een week voor ze de sleutel van de notaris kreeg, had de vorige eigenaar officieel alle sleutels overgedragen aan de notaris. De avond voor dat zij de sleutel van de notaris kreeg, liepen de oude bewoners nog door het huis volgens de buren (en groeven ze ook nog even drie bomen uit de tuin!), terwijl de sleutels al officieel waren overgedragen. Zij heeft onmiddellijk alle sloten vervangen. Zij kon er daarna trouwens wel probleemloos in :)
Ha ha, wie heeft een politiekeurmerk nodig als ie een P. heeft!
Ik mag aannemen dat het allemaal weer in orde is?
Hahahahahahaha Maar hoezo de sleutel werkte niet? Toch niet zo'n goed slot?
Haha, geweldig verhaal...
Ik heb geen keurmerk... niks zeggen hoor.
@ Rian: ja, als een boer die kiespijn heeft, haha.
@ Penguin: belachelijk dat die mensen dat deden. Sommige mensen hebben echt geen scrupules. Reden te meer om inderdaad direct alle sloten te vervangen.
@ Freckles: ja alles is weer tip top in orde en we hebben ook een nieuwe ruit.
@ Anton: de opening waarin het slot viel was niet wijd genoeg. Later heeft P. dat veranderd waardoor het slot weer open kon.
@ V@nm@n: we hebben lol gehad, ja
@ Pascal: OK, ik zal het aan niemand door vertellen. Ssst!
Hilarisch!! :-) Getest en goedgekeurd:-)
Ik heb je even bijgelezen! Wat een toestand met je piano. Gruwelijk zeg. Het huilen zal je nader hebben gestaan dan het lachen... Of je het al dan niet vergoed krijgt, maakt weinig uit, de schade blijft.
Verder nog proficiat met je nieuwe baan! Dappere beslissing. Heel veel succes!
Hahahahha!
Wat een verhaal; uiteindelijk toch een veilig gevoel ;-)
Kan hij nu de humor er wel van inzien?
Ik heb reservesleutels uitgeruild met 2 buren en heb die sleutels al een paar keer nodig gehad.
Ik ga er trouwens vanuit dat er altijd ingebroken kan worden. Al is het maar met een stoeptegel door een voorraam.
(Invetsreren in) Een goede verstandhouding met buren is ook in dat geval een handige oplossing. Als ik iemand bij de overburen zie/hoor inbreken bel ik meteen 0900-8844.
@ Goentah: Welkom terug! Ik heb er inderdaad een paar grijze haren bij gekregen. Gelukkig klinkt de piano nog als vanouds!
@ Geertje: ja hoor, hij vindt het nu ook wel een goeie grap.
@ Xiwel: klopt, je buren zijn enorm belangrijk. We hebben gelukkig hele fijne buren op het nieuwe adres en de sociale controle in deze buurt is ook enorm groot, dat scheelt de helft.
Ik had er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat het slim zou zijn om meteen je sloten te vervangen, maar nou blijk ik wel vaker naïef...
Ik zou nooit hebben gedacht dat iemand nog iets kwaads zou willen met een sleutel..
Bij ons is er ingebroken (door een junk, met flipperen), ja, en ik, goedgelovige, laat me ooit ook eens assisteren bij het pinnen in Zuid-Afrika (enfin, u raadt het al...)
Maar veel geluk in jullie nieuwe huis, met nieuwe sloten. Want dat kun je toch pas echt wensen, als je de (echte!) sleutel(s!) hebt?
Een reactie posten